Werken als vrijwilliger? Vier oud-collega’s van Tata doen het. Paul Veltman, Priscilla Nijssen, Huub Wierts en Erwin Rozemeijer werkten bij Tata Steel en werden vrijwilliger bij Hospice Beverwijk. Zij vertellen over hun bijzondere werk.
“Ik ben bij Hospice Beverwijk gekomen door een vriend van mij”, zegt Paul. “Hij vertelde altijd over het dankbare werk en daar raakte ik diep van onder de indruk. Toen ik 5 jaar geleden stopte met fulltime werken ben ik gestart met een proefperiode bij de hospice. Ik was meteen verkocht. Inmiddels doe ik van alles. Ik verzorg gasten, begeleid bezoek en doe huishoudelijk werk, eigenlijk alles dat het medisch personeel niet doet. Het werk geeft zoveel voldoening. Soms is het contact met gastbezoekers heel vertrouwelijk. Dat maakt het werk intensief, maar ook bijzonder mooi.”
De laatste zorg
Ook Huub kwam via via binnen bij de hospice. “Ik heb 42 jaar bij Tata Steel gewerkt en doe al sinds 1995 vrijwilligerswerk in het buurthuis in Heemskerk. Na mijn pensioen raakte ik met een kennis in gesprek over zijn vrijwilligerswerk bij de hospice waarop ik besloot een gesprek aan te gaan met de coördinator. Inmiddels verleen ik al zo’n 7 jaar zorg aan bed en als het zo uitkomt kook ik. Ook kan ik worden opgeroepen als er iemand in de nacht overlijdt. Ik verzorg dan samen met de verpleegkundige of een collega de laatste zorg.”
Een lach en een traan
Huub vindt het werk bijzonder dankbaar. “Je kunt nét even het verschil maken in iemands leven, iets betekenen voor een ander. En je verwacht het misschien niet, maar er wordt hier ook behoorlijk wat afgelachen.” Paul beaamt die boodschap: “Ik heb meerdere hospices van binnen gezien en ik denk dat we heel trots mogen zijn op deze vestiging aan de Zeestraat. De dankbaarheid van onze gasten en hun familie is enorm.”
Oprechte aandacht
Net als Huub deed ook Priscilla al jaren vrijwilligerswerk voordat ze bij Hospice Beverwijk terechtkwam. “Ik werkte bij een speeltuin en iedereen die daar kwam, had zijn of haar eigen verhaal. Ik luisterde daar met oprechte aandacht naar. Voor mij is dat waar vrijwilligerswerk om draait: iemand een luisterend oor bieden. Nadat ik stopte bij de speeltuin ben ik me gaan oriënteren op ander vrijwilligerswerk. Ik wilde iets kunnen betekenen op een cruciaal moment in iemands leven. Zo kwam ik bij de hospice uit.”
Een liefdevol huis
Priscilla werkte drie jaar als zorgvrijwilliger bij Hospice Beverwijk, naast haar baan bij Tata Steel. Vorige maand nam ze afscheid van beide. “Ik ben per 1 mei gestart als Internationaal Coördinator Repatriëring in de uitvaartzorg. Daarmee is een langgekoesterde wens in vervulling gegaan. Wel kijk ik met een ontzettend warm gevoel terug. De hospice is voor mij een heel liefdevol huis. Ik vond het heel waardevol om gastbewoners én hun naasten de juiste zorg te bieden en ik heb altijd genoten van de schoonheid van hun verhalen.”
Niet alleen maar halen
Ook Paul benoemt die warmte. “Ik noem de hospice altijd een liefdesfabriek. We zijn er heel nadrukkelijk voor elkaar en er is veel gelijkwaardigheid en respect. Ik denk dat je dat pure contact ook heel goed kunt meenemen in je reguliere werk.” Huub vult aan: “Ik vind dat we naast ons ‘gewone’ werk allemaal een steentje moeten bijdragen aan de maatschappij. Het is niet alleen halen, maar ook brengen. En je krijgt er ook nog eens heel veel waardering voor terug.”
Zoveel mogelijk inspelen op hun wensen
Voor Erwin was de keuze voor de hospice vanuit een heel persoonlijke reden. “Ik heb mijn zieke vrouw jaren verzorgd en uiteindelijk ben ik haar helaas verloren. Daarna begon ik te na te denken over hoe ik andere mensen in deze situatie zou kunnen helpen. De hospice kende ik al via vrienden dus het lag voor mij voor de hand om hier vrijwilliger te worden. Bovendien was het een mooie aanvulling op mijn werk in het Opvangteam (BOT) bij Tata Steel. Bij de hospice verzorg ik de cliënten en doe ik huishoudelijke taken. Wat ik heel belangrijk vind is dat de cliënten de maaltijd krijgen waar zij voor kiezen. Ik wil onder de zeer moeilijke omstandigheden zoveel mogelijk inspelen op hun wensen.”
Van vader op dochters
Erwin vervolgt: “Ook al is het werk in de hospice mentaal en fysiek soms best zwaar, het is het absoluut waard. Je kunt in deze fase écht nog iets voor mensen betekenen. Dat is zó belangrijk. Mijn enthousiasme over het werk heb ik overgebracht op mijn dochters. Mijn jongste dochter werkt al bij de hospice en mijn oudste dochter wil hier als kok gaan helpen in de keuken. Dat vind ik prachtig.”
Ook als vrijwilliger aan de slag?
Denk je erover om vrijwilliger te worden bij Hospice Beverwijk, dan moedigen Paul, Priscilla, Erwin en Huub je van harte aan. “Kom kennismaken, de sfeer voelen en ga in gesprek. Dan ontdek je vanzelf of dit iets voor je is. Een medische achtergrond hoef je niet te hebben. Door de goede begeleiding en diverse workshops leer je precies hoe je de juiste zorg biedt. Het belangrijkste is dat je bereid bent om mensen in deze situatie te verzorgen.”
Loop ook mee voor de hospice
Om het goede werk van Hospice Beverwijk te steunen, zamelt een aantal collega’s tijdens de 4Daagse van Nijmegen geld in voor Hospice Beverwijk. Loop je ook mee en wil jij je sportieve prestaties verbinden aan Hospice Beverwijk? Meedoen is simpel. Loop een sponsorbedrag bij elkaar en maak dit over op NL21 RABO 0311 9551 69 t.n.v. Hospicegroep Midden Kennemerland, onder de vermelding Tatasteel vierdaagse. Na afloop van de 4Daagse maken we het sponsorbedrag bekend.
Doe je mee (of wil je de lopers steunen), stuur dan een mail naar collega Wim Stam, via wim.stam@tatasteeleurope.com. Hij is de initiatiefnemer van de sponsoractie.
Uit: Staal & IJmond, Tatasteel mei 2024
